نقد فیلم 'CityLights': فیلمی که شما را به طور متناوب به حرکت در می آورد
نقد فیلم Citylight: آهنگ‌ها تقریباً فیلم را برای من خراب کردند، اما «Citylights» به ما مکث می‌کند. و بازیگری که باعث می شود ما را باور کنیم.
رتبه بندی:3بیرون از5 
نقد فیلم CityLights: آهنگ‌ها تقریباً فیلم را برای من خراب کردند، اما «Citylights» به ما مکث می‌کند. و بازیگری که باعث می شود ما را باور کنیم. بازیگران: Rajkummar Rao، Patralekha، Manav Kaul
کارگردان: هانسال مهتا
فقر ویران کننده روح می تواند مردم را به چاله های عمیق بکشاند و مبارزه برای زنده ماندن می تواند قلب را آزار دهد. «Citylights» قصد دارد داستان یک زوج جوان و دختر کوچکشان را برای ما تعریف کند که مجبور به مهاجرت از روستای خود به شهر بزرگ و بد هستند.
اوریگامی جرثقیل کاغذی
دیپاک سینگ (راجکومار رائو) و همسرش راخی (پاترالکا) به زودی متوجه می‌شوند که بمبئی، «جیسمه کوی بهوها ناهین سوتا» (هیچکس گرسنه نمی‌خوابد)، دقیقاً با طلا سنگفرش نشده است. آنها به لبه پرتگاه هل داده می شوند و خود را در تلاش برای یافتن مکانی برای خوابیدن، کار کردن و گذران زندگی می یابند. رفتن سخت است، شهر نابخشودنی و بی امان.
برای Vishesh Films که «رسما» یک فیلم را بازسازی کند («Citylights» از «مترو مانیل» 2013 بریتانیا-فیلیپین بازسازی شده است) جدید است. دیدن بازگشت بات ها به ژاکت و واقع گرایی، پس از رشته ی شوک های ترسناک جنسی شان، خوب است. و همکاری با هانسال مهتا و راجکومار رائو که «شهید» یکی از بهترین فیلم‌های سال گذشته را به ما دادند، هنوز هم زیباتر است.
نتیجه یک نخ تیره است که شما را به طور متناوب حرکت می دهد، اما لکه دار بودن آن با عملکرد خوب رائو پوشانده می شود. اگر آهنگ‌ها و مقداری نامحتمل کنار گذاشته می‌شد، می‌توانست تأثیرگذارتر باشد. اشعار مدام در روایت مداخله می کنند و سعی می کنند همدردی را برانگیزند. این موضوع فیلم را از بین می‌برد و به فیلمی که نیازی به آن نداشت، چکه می‌ریزد: داستان، علی‌رغم برآمدگی‌های گاه و بی‌گاهش، کافی است تا احساس کنیم.
ساده لوحی دیپک ترسناک است. ما می دانیم که اتفاق بدی در شرف وقوع است و می خواهیم با او تماس بگیریم و به او بگوییم مراقب باشد. رائو به ما اهمیت می دهد، و از آنجایی که کاملاً در نقشش نقش دارد، دستانش دور زانوهایش حلقه شده است، چشمانش منعکس کننده ی مهجوریت و ناامیدی است، و در روشی که برای آنچه که نیاز دارد، عزمش را پیدا می کند.
سنگ قبرهای خنده دار هالووین
پاترالکا تازه وارد وعده داده است، حتی اگر نتواند شهرنشینی ذاتی خود را پنهان کند، همان کاری که رائو انجام می دهد: فرود آمدن او در رقص بار به غم و اندوه شهر بزرگی می افزاید که میلیون ها امید را می بلعد و آنها را بیرون می اندازد. همه.
اقدام تندتر از ماناو کاول، نقش ویشنو، کارمند ناراضی یک شرکت امنیتی، که دیپک بی میل را به داخل پیچ و خم می کشاند که وعده سود مبهم را می دهد. در این فیلم تصاویری زیبا وجود دارد: صاحب لباس امنیتی ترکیبی است که به خوبی قضاوت شده است از ظلم و شرارت، و یک رئیس مواد مخدر با سهولت بی رحمانه بر امپراتوری خود فرمانروایی می کند. این دنیایی است که بیگناهان دهکده باید در آن بگردند، و ما می بینیم که آنها چقدر گم شده اند، و چگونه شهر برای تحقیر افراد بسیار فقیر طراحی شده است.
که فقر ناتوانی است و عجز به خوبی بیرون می آید. بهترین قسمت های فیلم شامل دیپاک و ویشنو است که در مورد نقشه ای صحبت می کنند که آنها را به ورطه ای می کشاند. کائول، با قصد غوغا، هل دادن، و رائو، با صداقت ذاتی، کشیدن. مقاله نویسی Kaul از این بخش، فیلم را بالا می برد، فیلمی که سعی می کند عناصر جنایی-مهیج خود را با احساساتی با هسته نرم متعادل کند.
کنده کاری چوب بلوط
مهتا با ایجاد ترس و ایجاد چند منحنی شگفت‌انگیز به خوبی عمل می‌کند، که تقریباً بر برخی از قوس‌های ناهموار طرح غلبه می‌کند. آهنگ‌ها تقریباً فیلم را برای من خراب کردند، اما «Citylights» به ما مکث می‌کند. و بازیگری که باعث می شود ما را باور کنیم.
(شوبهرا گوپتا @shubhragupta را دنبال کنید
همچنین می‌توانید بازخورد خود را در shubhra.gupta@expressindia.com ارسال کنید.
