هارمونی با A.R. اولین برداشت رحمان: روایتی جذاب از موسیقی

Amazon Prime Video's Harmony with AR Rahman یک نمایش فوق العاده است که در آن موتزارت مدرس در حال کاوش در اعماق و ریشه های میراث غنی موسیقی هند است.

هارمونی با AR رحمان آهنگساز را در حال کاوش در اعماق میراث غنی موسیقی هند می بیند.

Amazon Prime Video's Harmony with AR Rahman یک نمایش فوق العاده است که در آن موتزارت مدرس در حال کاوش در اعماق و ریشه های میراث غنی موسیقی هند است. این خلبان با عنوان «ورود به کالاری»، ساجیت ویجایان، نوازنده ساکن کرالا را به نمایش می‌گذارد.

در ابتدای قسمت اول، رحمان توضیح می دهد که آنها در حال آزمایش انواع مختلف سازهای کوبه ای هستند و به زودی با Sajith Vijayan نوازنده سازهای کوبه ای آشنا می شویم که یک ساز موسیقی باستانی به نام Mizhavu را می نوازد. میژاوو یک طبل مسی گلدانی شکل است که معمولاً در زمان کودیاتام و کوتو، اشکال هنری رایج در بخش‌هایی از کرالا، نواخته می‌شود.

رحمان همچنین توضیح می دهد که چرا بازدید از کرالا همیشه او را نوستالژیک می کند. پدر آهنگساز، RK Shekhar، عمدتاً در صنعت موسیقی مالایالام کار کرده بود. او برای بیش از 50 فیلم مالایایی موسیقی ساخته بود. رحمان در حالی که داستان‌های گذشته‌اش را بازگو می‌کند، در کناره‌های کروتوروتی قدم می‌زند و تنها زمانی که ساجیث را می‌بیند، توقف می‌کند. این دو به گرمی با هم احوالپرسی می کنند و رحمان به سرعت در ترکیبی از انگلیسی، تامیلی و مالایایی صحبت می کند و ساجیت در درجه اول به زبان دوم پاسخ می دهد.

ساعت دنده چوبی

کل قسمت به وفور زیبایی از همه نوع ارائه می دهد. زیبایی دیدن حیات وحش کرالا، صدای Mizhavu، معنای جملات ساجیث (از آنجایی که من با زبان مالایایی آشنا نیستم، مجبور شدم به زیرنویس‌ها تکیه کنم). یک نقل قول خاص از اپیزود وجود دارد که توجه من را به خود جلب کرد و با من ماند، چند بیت از شاعر والاتول، که اساساً به این معنی است: وقتی هند را می شنوید، قلب شما باید پر از غرور شود. وقتی کرالا را می شنوید، خون در رگ های شما باید بجوشد. خلبان بر اساس نقل قول فوق الذکر بازی می کند. عکس‌های نزدیک ساجیث بعداً نشان می‌دهد که رگ‌هایش می‌چرخد، ماهیچه‌ها می‌چرخند، گوشت می‌رقصند، درحالی‌که دست‌هایش مکرراً می‌ژاوو را می‌کوبیدند.

هارمونی با AR رحمان همچنین به طور خلاصه با کاست آشنا می شود زیرا بعداً با استاد بزرگ Mizhavu، Guru PK Narayanan Nambiar آشنا می شویم. همانطور که ساجیت و آقای نامبیار توضیح می‌دهند، میژاوو از زمان‌های قدیم در معابد محدود می‌شد و تنها توسط نامبیارها، (از لحاظ تاریخی، یک «کاست مالک زمین») که اجازه بازی در آن را داشتند، خارج می‌شد. مردم جامعه و دیگران گفتند که نباید آن را بیرون آورد، این ساز معبد است، خودش باید آنجا نگه داشته شود. مدام این را می گفتند. اما این نمی تواند باشد! استاد بزرگ که مسئول بیرون آوردن ساز در فضای باز و قابل دسترس تر کردن آن بود، گفت: اگر چیزی را به یک مکان محدود کنیم، فقط خراب می شود.

سبک چشم انیمه

در پایان اپیزود 40 دقیقه ای، رحمان و ساجیث صداهای دو ساز کاملاً متفاوت را با هم ترکیب می کنند تا چیزی جدید خلق کنند. رحمان ساز برقی زهی به نام هارپجی را می نوازد، در حالی که ساجیث به سمت میژاوو می کوبد.

تذکر ویژه برای کارگردانی Sruti Harihara Subramanian، که کار قابل ستایشی را در روایت داستان صدا انجام داده است، گرفتن یک چیز نامحسوس و تبدیل آن به چیزی ملموس، کاری است که تنها عده کمی قادر به انجام آن هستند.